Olomouc. Odsłona druga.

Od jakiegoś czasu zwiedzam miasta według własnego planu. Wiem, czego oczekuję i co chcę uchwycić obiektywem. Nie dla mnie przewodniki traktujące o zabytkach. Kolejny pomnik, kościół? Nie, ja jestem łowcą klimatów. Zaglądam w zaciemnione uliczki, podglądam zaplecza restauracji, wejścia do domów tubylców, patrzę na ludzi i tworzę sobie o nich historie...

Nie sposób było w ciągu jednego dnia ogarnąć całego miasta, postanowiliśmy znaleźć sobie nocleg i tak trafiliśmy do tego pensjonatu. Miły młody mężczyzna po skrzypiących schodach zaprowadził nas do pokoju. Pierwsze wrażenie tak nas olśniło, że od razu wiedzieliśmy, że tam chcemy spędzić noc. Ścisłe centrum, ale czy idealna to lokalizacja? Niestety okazało się, że nie dopatrzyliśmy sobie "małego" szczególiku, ponieważ pod oknami przejeżdżał co rusz tramwaj. Po kostkach brukowych puk puk puk puk i iiiiii przy hamowaniu... Pokój z wibracją;), ale piękny.