Projekt strych

Gdy jeszcze kilka lat temu słyszałam od Gera o adaptacji strychu, dostawałam białej gorączki! Jakże zmieniło się moje spojrzenie, gdy zauważyłam, że dzieci rosną na potęgę i potrzebują przestrzeni. Ale ja już tak mam, do dużych zmian podchodzę z nieufnością, ze strachem. Lubię niezmienność, takie status quo.
Powolutku dociera do mnie, że pomysł aby strych adaptować na naszą sypialnię, takie małżeńskie gniazdko jest strzałem w dychę. Pewnego wieczoru, gdy dzieci już spały, wzięliśmy z mężem butelkę wina, kieliszki i poszliśmy pod dach. Rozmarzyliśmy się niezmiernie. Widzieliśmy same -
Plusy:

• cudowne miejsce do wyciszenia się
• kącik do szycia(to ja:)
  
• widok na gwiazdy(to Gero)
  
• miejsce na projektor i seanse filmowe(to my!)
  
• zwolnimy obecną sypialnię i Wiktorek będzie miał własny pokój
• miejsce na książki i kącik do czytania
  

Rano, gdy opadła euforia, zaczęliśmy dostrzegać -
Minusy:

• schody na strych
• ciasnota i niskie zawieszenie
  
• brak ogrzewania
• brak wc;)
• jeden otwór okienny
• gdzie upchniemy wszystkie graty ze strychu?
  

Najcudowniejsze jest to, że mamy marzenia do spełnienia. Taki substytut domku na wsi;). Zdajemy sobie sprawę z kosztowności tego przedsięwzięcia, ale Gero dużo prac ma zamiar wykonać sam. Udowodnił już nie raz, że potrafi. Mamy znajomego fachowca, który doradzi w najistotniejszych kwestiach.
Co do wystroju, to ja już fantazjuję:) Na pewno nie chcemy regipsów. Ściany i podłoga muszą być drewniane. BIELONE! Uratowałam niedawno w ostatniej chwili przed spaleniem podwójne drzwi, które u mojej babci łączyły kuchnię z izbą do spania . Wyglądają dokładnie jak TE. Jak już je będę miała u siebie, to poświęcę im więcej uwagi. Są przeszklone, mogłyby być wezgłowiem łóżka, albo parawanem...

Macie jakieś doświadczenia w tej dziedzinie?
Ciepełko ślę!